Bestiariusz

Strona 26, wers 8

... zwane także Zmarlakami, czy Upadłymi. Szubrawce widziane były już w kilku kolorach, co sugeruje na niespełnione marzenia ich protoplasty, najpewniej nekromanty ex-artysty. Prawdziwy proces ich powstawania wciąż pozostaje zagadką. Zmarlaki te górują sylwetką nad podróżnymi, niczym szczyty Gryfich Stoków. W dzienniku mistyka Leyona stoi zapis, wedle którego monstra te były w stanie poszarpać najzacniejsze kurty i skórznie. Leyon wspomina także o czarnych żyłach, jako istotnym punkcie ciał Upadłych. Wedle spisanych przypadków, przynajmniej dwa na trzy ataki tych Zmarlaków wiąża się z kolejnymi kłopotami w okolicy. Należy szczególnie baczyć na lekko fosforyzujące pazury o kolorze zwiastującym jątrzenie się ran...


Strona 27, wers 3

Ludojad, Gryzikościem zwany. Bestyja charakterystyczne ma długie łapska, a zwinna i szybka jak cztery demony! Dusi, gryzie, drapie, na strzępy człeka porządnego rozedrze i zaraz znów w gęstwinę ucieka, że tylko oczy jeszcze gdzieś błyskają między liśćmi a i to nie zawsze! Rzadko skurczybyka się widuje, jednak wieści o nim zwykle szybko się roznoszą... o ile jest komu je przekazać.

Strona 27, wers 17

Diablica, pospolicie zaś Kurwa. Kilka legowisk Diablic udało się na przestrzeni lat zlikwidować, w każdym zaś nawet kości do cna wyssane, skąd zapewne wśród plebsu utworzyła się kolejna z nazw dla ów szkaradztwa. Powiada się na wsiach, że Kurwy nęcą czarami porządnych chłopów, którzy odnajdywani są jako ochłap skóry z kośćmi, ale może to i zwykłe kurwy nęcą, a potem wilcy dopełniają scenariusza. Podobno jeśli uwieść Diablicę, dobrze traktowana może być nawet materiałem na żonę. Niezgłębione są prawdy ludowe.

Strona 28, wers 5

Ghule, Aghule, Ścierwojady, Zjadacze. Każde z tych słów przywołuje w umysłach weteranów ten sam widok wysokiej, zgarbionej postury najczęściej widywanej w grupach - jak łatwo się domyślić, adekwatnej do możliwości żeru. Ścierwojadów może być trójka nad świeżą mogiłą, a i trzydziestka walcząca o połacie ziemi usłanej trupami na terenie krwawej bitwy. Czasami, gdy w większej liczbie są widywane w okolicach wsi, podrzuca im się zmarłych wmiast grzebania, by takową ofiarą przebłagać Ghule i zapobiec ich zainteresowaniu wsią.

Strona 30, wers 16

Wszelkiej wysokości i tuszy. Wodniste ślepia i szczątkowe łuski. Topielec, czy Wodnik lub Zmora Rzeczna to dość specyficzny problem. Zwykle spotykany na odludziach oraz w okolicach nowo powstałych miast. Podobno oślepiony przestaje walczyć, zaś wieść niesie, iż Topielce chętnie gustują w wieprzowinie. Powstają w arcypodłych warunkach, nieokreślonych na tyle należycie, by je tutaj przytoczyć. Same w sobie nie posiadają szczególnych atutów, choć podobno w trzej fazie księżyca nabierają dodatkowych sił.