Bóstwa i Bożki

Wiek : 0

Panteon

Eferiel - Najstarszy z Wielkiej Szóstki. Najczęściej przedstawiany jako starzec z laską w prawej dłoni i księgą w lewej. Jest aspektem magii i patronem uczonych. Strażnikiem wiedzy. Jego świątyniami są szkoły i biblioteki.
Uznawany powszechnie za najpotężniejszego maga chodzącego po świecie. Podobno jego zrozumienie wiedzy tajemnej wykracza daleko ponad poziom jego młodszego rodzeństwa. Zna niezliczoną ilość zaklęć - również to, które otworzyło bramę między światami i pozwoliło ludziom oraz aniołom przybyć na Irlamandir.
Znany ze swojego spokoju i małomówności. Preferuje słuchać i obserwować. Przed upadkiem Elyrii spisał własnoręcznie tysiące ksiąg i stworzył z nich wielką bibliotekę w Avendrall, której zawartość jednak przepadła wraz z najazdem Zapomnianych.
Po tym jak Elyria została zmieniona w zgliszcza, Eferiel zniknął bez śladu... jednak w odróżnieniu od swojego młodszego rodzeństwa on od tamtej pory nigdy nie wyszedł z ukrycia i nie ujawnił się nikomu. Niektórzy twierdzą, że zginął w walce z Zapomnianymi. Inni mówią, że dyskretnie obserwuje świat oraz jego mieszkańców i czeka na dobrą okazję by powrócić.
.
.
.
.
.

.
.

Iris - Bliźniacza siostra Eris, czwarte pod względem starszeństwa bóstwo Panteonu. Bogini sekretów, tajemnic i wszystkiego co czyha w mroku, a także samej śmierci. Ukazywana głównie jako szczupła, zamaskowana kobieta w towarzystwie zasiadającego na jej dłoni kruka. Czasami przedstawiana z łukiem lub sztyletem w drugiej ręce.
Ponoć nie ma sekretu, którego nie zna bogini tajemnic, czy to za sprawą własnych umiejętności, czy też przez zręczne wykorzystanie zdolności swoich wyznawców. Podlegający jej inkwizytorzy są tego wspaniałym dowodem, tropiąc herezję z fanatyczną zaciekłością i skutecznością, która spędza sen z powiek wielu odszczepieńców. Wedle popularnej legendy Zakon Iris posiada obszerne, skryte przed światem archiwa zawierające spis wszystkich pozyskanych na przestrzeni lat danych, a także wiele niesamowitych dzieł i artefaktów, które zdaniem kapłanów nie powinny ujrzeć światła dnia.
Chociaż posiada nieprzebrane morze wiedzy do swej dyspozycji, Iris nie dzieli spokoju i opanowania swoich starszych braci. Bogini znana jest jako kapryśna i nieprzewidywalna, a często także okrutna i bezwzględna wobec przejawów nieposłuszeństwa. Chociaż nikt nie widział jej od czasów poprzedzających upadek Elyrii, to najwyżej postawieni z kapłanów i inkwizytorów jej zakonu twierdzą, iż ich pani nawiązuje z nimi kontakt za sprawą specjalnych "posłańców".

.
.

Torsen - Choć Torsen jest jednym z najmłodszych bogów Panteonu, to odznacza się największą pośród nich siłą fizyczną, a także męstwem. Czczony pośród śmiertelnych ludzi jako Bóg Wojny, Walki, Siły, Zwycięstwa i Odwagi. Okrutny dla wrogów, brat dla przyjaciół. To on jest wzorem dla wszystkich maluchów, chcących być wspaniałymi wojownikami w przyszłości. To on stał na czele przedniej straży, wycinając krwawy szlak przez Irlamandir, kiedy Eferiel szykował się do otwarcia portalu i sprowadzenia do tego świata ludzi, aniołów i reszty rodzeństwa.
We wszelkich podaniach przedstawia się go jako wysokiego i umięśnionego mężczyznę o długich, jasnych włosach i niebieskich oczach. Najczęściej dzierży masywną, okrągłą tarczę i wielki, dwuręczny topór bojowy.
Torsen ma szeroki wachlarz wyznawców, czy też istot zwracających się do niego z prośbą. Zacząć trzeba by tu od najzwyklejszych wojowników, stających twarzą w twarz ze śmiercią, którzy proszą go o odrobinę odwagi a następnie ruszają do boju z okrzykiem na ustach. Także wszelacy dowódcy proszą go o natchnienie, układając plany bitewne. Nawet łowcy i tropiciele, przemierzający leśne głusze i ostępy, kiedy staną do walki z drapieżnikiem lub potworem, to jego proszą o pewną rękę do ciosu i odwagę w sercu. W końcu ci mniej chlubni wyznawcy - wszelkiej maści zbiry i złoczyńcy - potrafią czasami wspomnieć coś o błogosławieństwie przed walką.

.
.

Bóstwa i Bożki D1ad84265094bf68d64c9b53b467a48e

Eris - Bliźniacza siostra Iris. Bogini zwierząt, wszelkiej roślinności, urodzaju, gęstych lasów, ogrodów i sadów, a także łowów. Przedstawiana najczęściej jako młoda, piękna o czarnych włosach niewiasta w stroju łowczyni, dzierżąca długi, ozdabiany srebrem łuk. Jej atrybutem, oprócz łuku, jest też wilk towarzyszący jej na każdym polowaniu, a często również sokół, którego postać czasami przybiera. Niekiedy w miejscach kultu, Eris ukazywana jest nie jako łowczyni, ale kobieta w białej, długiej sukni i wianku na głowie.
Pomimo tego, że w przeciwieństwie do swojej bliźniaczki, jest uważana bardziej za tą dobrą, nie można jej jednoznacznie przypisać cnotliwości, poczciwości, czy litościwości. Eris faktycznie uchodzi za dobrą, ale jednocześnie surową i bezwzględną, a przy zdenerwowaniu nieobliczalną i mściwą. Pomimo jej temperamentu, potrafi być jednak cierpliwa i opanowana.
Bogini, od upadku Elyrii, rzadko pokazuje się ludziom. Tylko okolicznościowo można ją ujrzeć przez krótki moment wśród drzew jako łowczynię biegnącą przed siebie z towarzyszącym jej wilkiem, a czasem jako niewiastę w sukni i wianku. Jest czczona w każdą pełnię księżyca poprzez składanie zwierzęcych - lub rzadziej ludzkich - ofiar, a w przypadku kapłanów, czy zwykłych ludzi, adorujących jej drugie wcielenie, wieńców z kwiatów albo płodów rolnych. Uprasza się ją tak o obfite polowania i urodzaj. Samotni podróżnicy, którzy zgubili się w lesie często modlą się do niej o pomoc w znalezieniu drogi a Eris czasem wysłuchuje ich próśb.

Bóstwa Elfów

	Sylanna - Opiekunka Elfów, Strażniczka Natury, najstarsze i najpotężniejsze z bóstw czczonych przez mieszkańców Ostatnich Bastionów. Powszechnie wielbiona przez wszystkie elfy wciąż hołdujące starym tradycjom i uważana za pierwsze przychylne ich rasie bóstwo. Jej domem mają być wielkie puszcze Irlamandiru, czyste strumienie i zalesione jary. Każdego roku w dniu letniego przesilenia we wszystkich miastach elfów odbywają się festiwale ku czci Sylanny. . . . . . . . . . . . .
	Irathil - Szmaragdowy Rycerz, elfickie bóstwo odwagi, honoru i wojny. Otoczony największą czcią w obrębie murów warownego Speculam. Każdego roku na wiosnę - w dniu równonocy - elfowie z górskiej twierdzy urządzają wielkie igrzyska ku czci Irathila. Zwycięski śmiałek nagradzany jest szmaragdowym pancerzem oraz orężem wykonanym przez najlepszych rzemieślników miasta. . . . . . . . . . . .
	Uz'Shelaz - Władca Wód, czczony przez elfów jako król wszystkich mórz i oceanów świata. Największą miłością darzony w wyspiarskim Elianis, gdzie dwa razy do roku podczas hucznych uroczystości - ostatnie dni marca i września - elfowie składają szczodre dary u stóp jego ołtarza. . . . . . . . . . . . .
	Stary Ogren - wedle legend żyjący w otaczających Vergilaris lasach bożek rzemiosła i sztuki, mistrz rzeźbiarzy, który przekazał swoją wiedzę elfickim artystom z pobliskiego Bastionu. Najpopularniejszy w mieście, którego sąsiedztwo jakoby zamieszkuje. W dniu zimowego przesilenia elfowie z Vergilaris organizują wielki pokaz dzieł wykonanych przez ich rzemieślników oraz artystów w ciągu ostatniego roku, po którym następuje wspaniała uczta. Zgodnie z ludowym przekonaniem, jeśli zaprezentowane prace okażą się godne, sam Stary Ogren dołączy do biesiady niosąc dary dla mieszkańców miasta. . . . . . . . .